انجمن موسیقی ملی گلها پدر و مادر روح تک تک ایرانیان بودند.

روشنک صدای مادری آرامش بخش و دلنواز و آرام دل و جان بود که شبها با گوش دادن ابتدای برنامه جان پرور گلها همچون مادر نغمه لالایی را میخواند و در ادامه نوازنده محترم با ساز، گوش و روح ما را روح آرزده شده در طول  روز را صیقل میداد.سپس خواننده لای لای زمزمه شاعران فرهنگی ما را همچون عراقی و رهی معیری و بیژن ترقی و معینی کرمانشاهی را با کلام موسیقی به خورد روح ما میداد

واقعا این ارکستر این انجمن موسیقی ملی و این گویندگان و شاعران و نوازندگان پدران و مادران ما بودند.

فرض کنید که شما کودکی هستید که تا چشم باز کردید نه مهر پدر رو دیدید و نه محبت مادر.چه صدا و چه احساسی روح پرور تر از روشنک! بعنوان مادر شما! چه صدایی مهرآمیز تر از روشنک.چه پند و مهر و محبتی بالاتر از کلام شاعران عاشق پیشه ما.چه صدایی جان پرور تر از نوای خوانندگان مهرپرور ما!

به واقع اگر کودکی یتیم بودیم باکی نبود که چرا که مجموعه گلها بهترینها را به ما عرضه داشت.مهرآمیزترین و عاشق پیشه ترین و دلسوخته ترین و آرامش بخش ترین.معنوی ترین نوای ایرانی در کل تاریخ ایران!

زیبایی صدا و سخن را از گلها یاد گرفتیم.

ادب را از گلها یاد گرفتیم.ادبیات را از گلها یاد گرفتیم.

خرد و اخلاق و عرفان را از گلها یاد گرفتیم.هنر و موسیقی را از گلها یاد گرفتیم.

انسجام و نظم و دقت را از گلها یاد گرفتیم.

مهر و محبت را از گلها یاد گرفتیم.

عشق را از گلها یاد گرفتیم و نوای دلسوختگی و درک پیری را باز از گلها یاد گرفتیم.

احترام و حفظ جایگاهها را از گلها یاد گرفتیم.

ارزش بانوان را در گلها یاد گرفتیم.

تعهد و مسئولیت و زحمت شبانه روزی را از گلها یاد گرفتیم.

ارزش به قومیتها و انسجام آن با کل ملیت را از گلها داریم.

خانم روشنك گوينده بي نظير يرنامه گلها در تير ماه امسال به ملكوت پرواز نمود

يادش گرامي

 

 

 

 

 

 

مطمئن باش هر جوابی بدهی

یک روزی

یک جوری

یک جایی

به تو باز می گردد ...